ای که هزار، هزار شمع در انتظار یک نگاه تو سوختند .

شوری است عشق تو و دلنشین غمی است به انتظار ‏قدم‌‌هایت زیستن،

 بدان که مصراع زندگیم با قافیه تو پایان خواهد یافت.

 بیا که اگر تو بیایی تمامی شب‌های ‏یلدای غم سپیده صبح را مهمان همیشگی دلم خواهد کرد...

نمی‌دانم آیا دل کوچکم تا ظهور تو در تکاپو است یا ‏تا غروب آرزوهایش چیزی نمانده....

اما ... غمگین‌ام و می‌ترسم که دلم از جنب و جوش بیافتد و تو نیایی....

‏افسوس، من و کلمات مجنونم شاید روز آمدنت را نبینیم ..........

من به همه کسانی که آن روز تو را می‌بینند

 و در ‏هرسو قلبهای سبزشان را به تو هدیه می‌دهند، حسودیم می‌شود